چکیدهمنطقه مورد مطالعه در فاصله 30 کیلومتری شمالخاور بافق و در مجاورت معدن فسفات اسفوردی واقع شده است. این منطقه دربرگیرنده واحدهای سنگی سری ریزو به سن پرکامبرین بالایی- کامبرین بوده که تودههای نفوذی متعددی با ترکیب سینیتی و گابرویی به داخل آن نفوذ کردهاند. مطالعات میکروسکوپی نشان میدهد که سینیتها حاوی بافتهای هتروگرانولار، پرتیتی و صفحه شطرنجی بوده و متشکل از آلکالی فلدسپار (ارتوز)، پلاژیوکلاز، آمفیبول و پیروکسن و بیوتیت میباشند. توده گابرویی دارای بافتهای هتروگرانولار و اینترگرانولار به همراه کانیهای پلاژیوکلاز، کلینوپیروکسن، آمفیبول و بیوتیت است. مطالعات ژئوشیمیایی حاکی از ماهیت آلکالن و محتوای پتاسیم بالا تا شوشونیتی این تودههای نفوذی است. در نمودارهای چند عنصری بهنجار شده، تودههای مزبور از الگوی مشابهی برخوردار هستند که میتواند نشانگر ارتباط ژنتیکی آنها باشد. این نمودارها یک الگوی غنی از LILE همراه با آنومالی منفی عناصر HFSE را نشان میدهند. الگوی عناصر کمیاب خاکی بهنجار شده به کندریت نشانگر یک الگوی پرشیب غنی از عناصر LREE با نسبت بالای LREE/HREE میباشد. الگوهای یادشده همراه با آنومالی مثبت و منفی عناصر مزبور، احتمالاً مرتبط با درجات پایین ذوب بخشی گوشته متاسوماتیسمشده همراه با آلایش ماگمای گوشتهای با مواد پوستهای میباشد. با توجه به نتایج مطالعات ژئوشیمی و نمودارهای تمایز محیطهای تکتونیکی، میتوان گفت که تودههای نفوذی مورد مطالعه در ارتباط با حوضه کششی و ریفتی تشکیل شده است.