امروزه با توجه به ابعاد پیچیده مسائل شهری و دخالت متغیرهای مختلف به ویژه فاکتورهای طبیعی در امر برنامه‌ریزی شهری از مدل‌ها و روش‌های خاصی استفاده می‌کنند. سیستم اطلاعات جغرافیایی و روش تصمیم-گیری چندمعیاره در کنار هم می توانند ابزار مفیدی در رابطه با مطالعه پهنه‌بندی توسعه آتی شهر به شمار روند. شهر دیواندره گره اتصالی استان کردستان و یک شهر نوپا به شمار می‌رود، که در یک منطقه کاملا کوهستانی واقع شده است. در این تحقیق پس از شناسایی و مطالعه عوامل موثر بر اساس ویژگی‌های توپوگرافی و ژئومورفولوژیکی در روند توسعه شهر، با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی، پهنه‌بندی مناطق مستعد توسعه فیزیکی شهر انجام گرفته است. بر پایه نتایج حاصل از تحلیل و مدل‌سازی با استفاده از ابزار سیستم اطلاعات جغرافیایی و نرم افزار Expert choice ، نقشه پهنه‌بندی تناسب زمین در شهر دیواندره تهیه شده است. در این زمینه از روش ماتریس جهت وزن‌دهی دو به دویی بین شاخص‌ها استفاده شده است. سپس با اعمال ضریب شاخص و هم پوشانی آن‌ها، نقشه نهایی تناسب زمین به 5 کلاس تناسب، طبقه‌بندی شده که با توجه به آن 2/28 درصد از محدوده مطالعاتی (8/33 کیلومترمربع ) در کلاس با تناسب زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته که به ترتیب اهمیت در نواحی جنوب شرقی و شرق منطقه مورد مطالعه می‌باشند.
قنواتی, عزت اله, کرم, امیر, حسینی, هاشم, تقوی مقدم, ابراهیم, & حیدری, سید عبدالسلام. (1390). کارایی روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره در پهنه‌بندی مناطق بهینه زمین شهری (مطالعه موردی؛ شهر دیواندره). پژوهشهای دانش زمین, 2(2), -.
MLA
عزت اله قنواتی; امیر کرم; هاشم حسینی; ابراهیم تقوی مقدم; سید عبدالسلام حیدری. "کارایی روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره در پهنه‌بندی مناطق بهینه زمین شهری (مطالعه موردی؛ شهر دیواندره)". پژوهشهای دانش زمین, 2, 2, 1390, -.
HARVARD
قنواتی, عزت اله, کرم, امیر, حسینی, هاشم, تقوی مقدم, ابراهیم, حیدری, سید عبدالسلام. (1390). 'کارایی روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره در پهنه‌بندی مناطق بهینه زمین شهری (مطالعه موردی؛ شهر دیواندره)', پژوهشهای دانش زمین, 2(2), pp. -.
VANCOUVER
قنواتی, عزت اله, کرم, امیر, حسینی, هاشم, تقوی مقدم, ابراهیم, حیدری, سید عبدالسلام. کارایی روش‌های تصمیم‌گیری چند معیاره در پهنه‌بندی مناطق بهینه زمین شهری (مطالعه موردی؛ شهر دیواندره). پژوهشهای دانش زمین, 1390; 2(2): -.
)