زمین شناسی
مریم تیموری؛ علی کدخدایی؛ نصیر عامل؛ رحیم کدخدایی؛ غلامرضا زرینی؛ صغرا حاتم زاده
چکیده
سیستم‌های گل‌فشان، نتیجه یک سری از واکنش‌ها از چندین فرآیند توسعه یافته از عمق به سطح هستند. آنها یکی از عجیب‌ترین و جذاب‌ترین پدیده‌های ژئومورفولوژیکی هستند. از آنجایی که گل‌فشان‌ها از اعماق زمین سرچشمه می‌گیرند، می‌توانند فرآیندهای زیرسطحی را نشان دهند. آنها با منابع نفت و گاز همبستگی نسبی دارند به طوری که به عنوان شاخص‌های ...
بیشتر
سیستم‌های گل‌فشان، نتیجه یک سری از واکنش‌ها از چندین فرآیند توسعه یافته از عمق به سطح هستند. آنها یکی از عجیب‌ترین و جذاب‌ترین پدیده‌های ژئومورفولوژیکی هستند. از آنجایی که گل‌فشان‌ها از اعماق زمین سرچشمه می‌گیرند، می‌توانند فرآیندهای زیرسطحی را نشان دهند. آنها با منابع نفت و گاز همبستگی نسبی دارند به طوری که به عنوان شاخص‌های ذخایر هیدروکربنی شناخته می‌شوند. بر این اساس، برای شناسایی میادین نفت و گاز مورد ارزیابی قرار می‌گیرند. یکی از روش‌های اخیر اکتشاف هیدروکربن، اکتشاف ژئومیکروبی است که مبتنی بر تکنیک حفاری سطحی برای شناسایی گازهای نشت‌کننده مربوط به ریزنشت هیدروکربنی است. مواد خروجی گل‌فشان‌ها شامل نفت، گاز، رسوبات گل‌آلود و آب است. گل‌فشان سیوان در روستای سیوان از توابع شهرستان مرند در شمال غربی استان آذربایجان شرقی قرار دارد. در این مطالعه، بررسی ژئومیکروبی گسترده‌ای بر روی نمونه‌های گل‌فشان سیوان به منظور مطالعه فراوانی جوامع باکتریایی باکتری‌های متانوتروف، اتانوتروف و پروپانوتروف انجام شد. این بیشتر برای ارزیابی اولیه پتانسیل هیدروکربنی در منطقه مورد مطالعه با استفاده از روش شمارش در صفحات کشت مورد استفاده قرار گرفت. در مجموع 7 نمونه خاک و گل به همراه دو نمونه آب از منطقه مورد مطالعه جمع‌آوری و برای کشت میکروبی روی نمونه‌ها به آزمایشگاه میکروبیولوژیک منتقل شد. سپس تعداد میکروارگانیسم‌ها در هر گرم خاک محاسبه شد. بررسی نتایج ژئومیکروبی نشان داد که در چهار نمونه جمع‌آوری‌شده از سه نقطه گل‌فشان سیوان، ناهنجاری‌های متانوتروف و اتانوتروف فراوان است، در حالی که برای تایید وجود باکتری پروپانوتروف به آزمایش‌های تکمیلی نیاز است.
مهدی قادری؛ نصیر عامل؛ محسن موید
چکیده
آتشفشان سارای در حاشیه شرقی دریاچه ارومیه واقع شده است و یک کمپلکس آتشفشانی- نفوذی مرکب خاموش می‌باشد. این آتشفشان عمدتاً تناوبی از روانه‌های لئویسیتیتی و فوران‌های آذرآوری با ترکیب لئویسیتیتی می‌باشد. دایک‌های لئویسیت‌فنولیتی، لامپروفیری، تراکیتی، یک توده کوچک نفوذی سینیتی و چند دایک با ترکیب سینیتی سایر واحد‌های سنگی آتشفشان ...
بیشتر
آتشفشان سارای در حاشیه شرقی دریاچه ارومیه واقع شده است و یک کمپلکس آتشفشانی- نفوذی مرکب خاموش می‌باشد. این آتشفشان عمدتاً تناوبی از روانه‌های لئویسیتیتی و فوران‌های آذرآوری با ترکیب لئویسیتیتی می‌باشد. دایک‌های لئویسیت‌فنولیتی، لامپروفیری، تراکیتی، یک توده کوچک نفوذی سینیتی و چند دایک با ترکیب سینیتی سایر واحد‌های سنگی آتشفشان سارای را تشکیل می‌دهند. کانی بیوتیت در مینت‌ها، مونشیکیت‌ها، تراکیت‌ها و سینیت‌های آتشفشان سارای از کانی‌های اصلی محسوب می‌شود و جهت بررسی دقیق‌تر، به‌ویژه تشخیص شرایط ژنز آنها، از بیوتیت‌های موجود در این سنگ‌ها، آنالیز نقطه‌ای انجام گرفت. میکا-های دایک‌های مینتی و مونشیکیتی و سینیت‌ها ترکیب فلوگوپیتی داشته و میکای تراکیت‌ها همگی از نوع بیوتیت می‌باشند. اکثر بیوتیت‌های مورد مطالعه در محدوده بیوتیت‌های اولیه مجدداً متعادل‌شده قرار می‌گیرند. بررسی شیمی‌کانی آنها نشان می‌دهد که این مجموعه از یک ماگمای کالک‌آلکالن و در یک محیط کوهزایی تشکیل شده‌اند. عدد منیزیومی بیوتیت در لامپروفیرها اغلب بیش از 9/0، در سینیت‌ها اغلب بین 8/0 الی 9/0 و در تراکیت‌ها حدود 7/0 می‌باشد. فوگاسیته اکسیژن ماگما در حین تبلور اکثر بیوتیت‌ها حدود 9- تعیین می‌شود. با توجه به تفاوت ترکیب شیمیایی بیوتیت‌های نمونه‌های سینیتی و تراکیتی می‌توان گفت که به احتمال قوی بیش از یک و حتی بیش از دو مخزن تراکیتی- سینیتی مستقل از هم در آتشفشان سارای تشکیل شده‌اند.
