TY - JOUR ID - 102054 TI - بررسی رخساره‌های رسوبی و پارامترهای ژئوشیمیایی سازند آسماری (الیگوسن - میوسن) در میدان نفتی شادگان، فروافتادگی دزفول، جنوب غرب ایران JO - پژوهشهای دانش زمین JA - ESRJ LA - fa SN - 2008-8299 AU - امیدپور, آرمین AU - فلاح بگتاش, رقیه AD - شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب، اهواز، ایران AD - گروه حوضه‌های رسوبی و نفت، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران Y1 - 2022 PY - 2022 VL - 13 IS - 2 SP - 162 EP - 188 KW - میدان نفتی شادگان KW - ایزوتوپ اکسیژن و کربن KW - الیگوسن-میوسن KW - سازند آسماری KW - سیستم دیاژنتیکی DO - 10.48308/esrj.2022.102054 N2 - در این پژوهش، محیط رسوبی و مطالعات ژئوشیمیایی سازند آسماری با ضخامت 9/363 متر در چاه شماره 11 از میدان نفتی شادگان در فروافتادگی دزفول، حوضه زاگرس بررسی شد. سازند آسماری در میدان نفتی شادگان عمدتا از سنگ آهک و دولوستون­های متخلخل در تناوب با ماسه سنگ­ها و شیل­ها تشکیل شده است. در چاه شماره 11، سازند آسماری با سن الیگوسن (شاتین) و میوسن زیرین (آکی­تانین - بوردیگالین) با ناپیوستگی هم شیب رسوبات مارلی و شیلی سازند پابده را می­پوشاند و توسط رسوبات تبخیری سازند گچساران پوشیده می­شود. در این توالی 26 ریزرخساره کربناته - تبخیری شناسایی گردید که در چهار محیط اصلی رمپ داخلی، رمپ میانی، رمپ بیرونی و حوضه نهشته شده­اند. محیط رسوبی سازند آسماری یک رمپ هموکلینال معرفی شده است. مطالعات ژئوشیمیایی و پتروگرافی کربنات­های سازند آسماری نشان می­دهد که آراگونیت، ترکیب کانی­شناسی اولیه این سازند بوده است. دامنه تغییرات ایزوتوپ اکسیژن در سنگ آهک­های آسماری بین ‰PDB 85/0- تا ‰PDB 96/8- (میانگین‰PDB 99/2-) و مقادیر ایزوتوپ کربن بین‰PDB 86/5- تا‰PDB 56/1 (میانگین‰PDB 74/0-) متغیر است. نتایج این مطالعه نشان می­دهد که ترکیب ایزوتوپی سنگ آهک­های سازند آسماری نسبتا اولیه بوده و عمدتا در تعادل ایزتوپی با آب دریای پالئوژن - نئوژن بوده است. اگرچه برخی از نمونه­ها توسط فرآیندهای دیاژنتیکی در طول تدفین در سیستم دیاژنتیکی نیمه بسته تا بسته بعدی تحت­تاثیر قرار گرفته­اند. مقادیر نسبتاً بالای Sr/Mn نیز حاکی از سیستم دیاژنتیکی بسته تا نیمه بسته (Closed to semi-closed diagenetic system) با نسبت پایین تبادل آب به سنگ (Water/rock interaction) برای کربنات‌های سازند آسماری است. سبک­ترین ایزوتوپ اکسیژن (‰96/8-) دمایی معادل 8/68 درجه سانتی گراد را نشان می­دهد که بدیهی است باید دمای محیط دیاژنز تدفینی باشد و سنگین ترین میزان ایزوتوپ اکسیژن (‰85/0-)، حداقل دمای رسوبگذاری معادل 23 درجه سانتی گراد را نشان می­دهد. UR - https://esrj.sbu.ac.ir/article_102054.html L1 - https://esrj.sbu.ac.ir/article_102054_d9eeb4f895c7e2f377d3987054b0311d.pdf ER -