%0 Journal Article %T پیامدهای رویکرد برنامه‌ریزی متخصص محور در توانمندسازی و توسعه پایدار روستایی (موردمطالعه: شهرستان‌های پاکدشت و ری) %J پژوهشهای دانش زمین %I دانشگاه شهید بهشتی %Z 2008-8299 %A شفیعی ثابت, ناصر %A میرواحدی, نگین سادات %D 2020 %\ 06/21/2020 %V 11 %N 2 %P 110-126 %! پیامدهای رویکرد برنامه‌ریزی متخصص محور در توانمندسازی و توسعه پایدار روستایی (موردمطالعه: شهرستان‌های پاکدشت و ری) %K توانمندسازی %K توسعه روستایی %K شهرستان‌های پاکدشت و ری %K رویکرد برنامه‌ریزی متخصص محور %R 10.52547/esrj.11.2.110 %X براساس واکاوی متون توسعه تا اوایل دهه 1980 میلادی، رویکرد عقلایی گرایی فن محور با اصالت متخصصین بر روش برنامه‌ریزی در اغلب کشورها غلبه داشت. این پژوهش به بررسی جایگاه شاخص‌های توانمندسازی متأثر از رویکرد حاکم بر فراگرد برنامه‌ریزی و پیامدهای حاصل از آن در توسعه پایدار سکونتگاه‌های روستایی پرداخته است. در این راستا، با اینکه توانمندسازی مولد روستاییان تضمین‌کننده توسعه روستایی است، لیکن برنامه‌ریزی از بالا به پایین و متخصص محور موجب توانمندسازی نامولد روستاییان در ناحیه موردمطالعه شده است و نتوانسته آن‌ها را به‌مثابه یکی از عناصر قدرت در حوزه مداخله‌ی برنامه‌ریزی روستایی درآورد. برای تبیین دقیق موضوع مسئله، پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی بر روی 54 روستای نمونه از 124 روستای ناحیه موردمطالعه انجام شد. در واقع رویکرد برنامه‌ریزی متخصص محور به‌صورت سلطه­آمیز نتوانسته احساس معنی­دار بودن، شایستگی، خودباوری، اعتماد، قدرت و توانمندی را در بین روستاییان ایجاد نماید. به‌گونه‌ای که باعث نارسایی در توسعه سکونتگاه‌های روستایی در ابعاد محیطی - اکولوژیک، اجتماعی – فرهنگی و اقتصادی شده و تنها در ارتقاء شاخص‌های کالبدی و زیرساختی روستاهای موردمطالعه اثرگذار بوده است. بنابراین، تغییر به‌سوی رویکرد اجتماع‌محور به‌منظور ارتقاء شاخص‌های توانمندسازی و توسعه پایدار روستایی پیشنهاد می‌گردد. %U https://esrj.sbu.ac.ir/article_97313_c69cf8f5aa14c1c065386d191ab2c103.pdf