%0 Journal Article %T تاثیر بلندای قدیمی هندیجان بر هندسه ساختاری و تکامل تکتونیکی تاقدیس مدفون تنگو (جنوب غرب ایران) %J پژوهشهای دانش زمین %I دانشگاه شهید بهشتی %Z 2008-8299 %A یوسفی, مهدی %A موسوی, سید مرتضی %A خطیب, محمد مهدی %D 2021 %\ 01/20/2021 %V 11 %N 4 %P 71-86 %! تاثیر بلندای قدیمی هندیجان بر هندسه ساختاری و تکامل تکتونیکی تاقدیس مدفون تنگو (جنوب غرب ایران) %K بلندای قدیمی هندیجان %K تاقدیس تنگو %K تحلیل هندسی %K تکامل تکتونیکی %K چین تحمیلی %R 10.52547/esrj.11.4.71 %X محاسبه مقادیر هندسی تاقدیس تنگو از جمله پارامتر شکل L، پارامتر نسبت اندازه (R)، کندی چین (b)، ضرایب فوریه و جایگاه آنها در نمودار مربوطه، نشان می‌دهد که تاقدیس تنگو نامتقارن و دارای شکل جناغی تا سینوسی می‌باشد. با توجه به متغیر هندسی تاقدیس تنگو به میزان 75/0 و قرارگیری تاقدیس تنگو در رده1A  و همچنین موقعیت آن بر روی بلندای قدیمه هندیجان، این تاقدیس از نوع چین‌های تحمیلی می‌باشد که شکل‌گیری آن به‌طور مستقیم در اثر حرکت و بالاآمدگی در راستای گسل پی سنگی هندیجان می‌باشد. نتایج ما نشان می‌دهد که توپوگرافی ناهموار ایجاد شده در حوضه رسوبی در اثر فعالیت این گسل پی سنگی، عامل اصلی کاهش ضخامت در رسوبات کرتاسه پایینی تا ترشیاری می‌باشد. در شمال غرب خلیج فارس عملکرد گسل‌ پی سنگی هندیجان در کنترل چینه‌شناسی منطقه به شکل ایجاد ناپیوستگی رسوبی در مرز بالایی سازند سروک و نبود چینه‌ای در سازند‌های ایلام و گورپی نقش اساسی را ایفا کرده ‌است. چین خوردگی آرام در بازتابنده‌های لرزه‌نگاری ترشیاری مشخص می‌کنند که بلندی هندیجان فاز رشد دیگری را در خلال ترشیاری تجربه کرده است. پیشروی رسوبات همزمان با تکتونیک (آغاجری بالایی) در پهلوهای شمال غربی و جنوب شرقی بلندای هندیجان با تجدید فعالیت بلندای هندیجان در ترشیاری آغازی مطابقت دارد و نشانگر فاز اصلی چین خوردگی پس از کرتاسه بالایی می-باشد.  %U https://esrj.sbu.ac.ir/article_97472_906659a11af420aaf78fd3a29f6b5fa4.pdf