نهشته های ائوسن در مناطق حمزه علی و شلمزار شامل کربناتهای سازند جهرم می باشد که به ترتیب دارای ضخامتی معادل 176 و 446 متر می باشد. نهشته های ائوسن در مناطق مورد مطالعه شامل آهکهای نازک ، متوسط تا ضخیم لایه و حتی توده ای با میان لایه های آهک مارنی و گاها" مارن خاکستری متمایل به زیتونی است . این نهشته ها بر روی سازند پابده و در زیر سازند آسماری قرار دارد. مطالعات پالئونتولوژی نشان می‌دهد که سن رسوبات در مقطع حمزه علی از ائوسن زیرین (SBZ12) شروع شده و در انتهای مقطع به سن ائوسن میانی (SBZ13) می‌رسد ولی در مقطع شلمزار کل توالی دارای سن ائوسن میانی می باشد. مهم‌ترین فرامینیفرهای بزرگ بنتیک در این مقاطع عبارتند از انواع Assilina که نشان از محیطی پر از استرس ولی غنی از مواد آلی می‌باشند. در دو مقطع مورد مطالعه تعداد 12 میکروفاسیس و یک لیتوفاسیس کنگلومرایی تشخیص داده شده است. علاوه بر این تعداد 6 سکانس رسوبی (D.S) در مقطع حمزه علی و 5 سکانس رسوبی در برش شلمزار (شامل TST ،mfs و HST ) تعیین شده است. مطالعات ایزوتوپی اکسیژن و کربن جهت تعیین دما قدیمه و روندهای دیاژنز بر روی نمونه هایی با حداقل دگرسانی (میکرایتی) در این مقاطع صورت گرفته است. بر اساس مطالعات ایزوتوپی صورت گرفته بر روی نمونه ها ، دمای دیرینه محیط برای مقطع حمزه علی 5/28 درجه سانتیگراد و برای مقطع شلمزار 5/22 درجه سانتیگراد بدست آمده است. روند دیاژنز برای مقطع حمزه علی تدفینی و برای مقطع شلمزار متائوریکی معرفی می گردد.
مطیعی، ه.، 1372 . زمین شناسی ایران، چینه شناسی زاگرس، سازمان زمین شناسی کشور،536 صفحه.
Adabi, M.H. and Rao, C.P., 1991. Petrographic and geochemical evidence for original aragonitic mineralogy of Upper Jurassic carbonate (Mozduran Formation) Sarakhs area, Iran: Sed. Geol., v. 72, p. 253-267.
Adabi, M.H., and Rao, C.P., 1996. Petrographic,elemental and isotopic criteriafor the recognition of carbonate mineralogy and climates during the Jurassic(e.g. from Iran and England), 13th Geology Conv. Australia , ( abstract ), p. 6.
Barron, E.J., 1983. A warm equable Cretaceous: the nature of the problem, Earth Science Review, v.19, p.305-338.
Bathurst, R.G.C., 1975. Carbonate Sediments and their Diagenesis, Developments in Sedimentology, v. 12, Elsevier, Amsterdam. 658p.
Carpenter, S.J.and Lohmann, K.C., 1995. δ18O and δ13C values of modern brachiopod shells. Geochimica et Cosmochimmica Acta , v.59 p.3749-3764.
Dunham, R.J., 1962. Classification of carbonate rocks according to depositional texture, In:W.E.Ham(ed.),classification of carbonate rocks , American Association Petroleum Geologists Memoir,v.1,p.108-121.
Flügel, E., 2010. Microfacies of Carbonate Rocks, Analysis, Interpretation and Application: Berlin, Springer-Verlag, 976 p.
Gonzalez, L.A. and Lohmann, K.C., 1985. Carbon and oxygen isotopic composition of Holocene reefal carbonates. Geology, v.13 (11), p.811-814.
Gröcke, D.R., Price, G.D., Rufell, A.H., Mutterlose, J., and Baraboshkin, E., 2003. Isotopic evidence for Late Jurassic-Early Cretaceous climate change, Palaeogeography, Palaeoclimatology , Palaeoecology, v.202,p.97-118.
Emrich K., Ehhaalt D.H., and Vogel J.C., 1970. Carbon isotope fractionation during the precipitation of calcium carbonate. Earth Planetary Science letters, v.8, p.363-371.
Keith M. L. and Weber Y. N. 1964. Carbon and oxygen isotopic composition of selected limestone and fossils. Geochimica et Cosmochimmica Acta, v.28, p.1787-1816.
Lecuyer, C., and Allemand, P., 1999. Modelling of the oxygen isotope evolution of seawater: Implications for the climate interpretation of the δ18O of marine sediments, Geochimica et Cosmochimmica Acta, v.63, p.351-361.
Morse, J.W., and Mackenzie, F.T., 1990. Geochemistry of Sedimentary Carbonates, New York, Elsevier, 707p.
Sarkar, A., Ray, A.K. and Bhattacharya, S.K., 1996. Stable isotope studies of fossiliferous Palaeogene sequence of Kutch,Western India: palaeoenvironmental implications: Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology,v.121,p.65-77.
Shackelton, N.J. and Kennett, J.P., 1975. Palaeotemperature history of Cenozoic and the initiation of Antarctic glaciation: oxygen and carbon isotope analysis in DSDP site 277, 279 and 281. In: Kennett, J.P., and Houtz, R.E., (eds.), Initial Reports of the Deep-Sea Drilling Project, ΧΧΙΧ: U.S. Goverment, Printing Office, Washington D.C., p. 743-755.
Tucker, M. E., 2001. Sedimentary Petrology: An Introduction to the Origin of Sedimentary Rocks; Blackwell; 262p.
Veizer, J., Ala, D., Azmy, K., Bruckschen, P., Buhl, D., Bruhn, F., Carden, G.A.F., Diener, A., Ebneth, S., Goddris, Y., Jasper, T., Korte, C., Pawellek, F., Podlaha, O.G., and Strauss, H., 1999. 87Sr/86Sr, δ 13C and δ 18O evolution of Phanerozoic seawater, Chemical Geology, v.161, p.59-88.
الماسی نیا, بنفشه. (1393). میکروفاسیس ، چینه نگاری سکانسی همراه با مطالعات ایزوتوپی اکسیژن و کربن مربوط به نهشته های ائوسن زیرین - میانی در کوههای زاگرس مرتفع. پژوهشهای دانش زمین, 5(2), 38-49.
MLA
بنفشه الماسی نیا. "میکروفاسیس ، چینه نگاری سکانسی همراه با مطالعات ایزوتوپی اکسیژن و کربن مربوط به نهشته های ائوسن زیرین - میانی در کوههای زاگرس مرتفع", پژوهشهای دانش زمین, 5, 2, 1393, 38-49.
HARVARD
الماسی نیا, بنفشه. (1393). 'میکروفاسیس ، چینه نگاری سکانسی همراه با مطالعات ایزوتوپی اکسیژن و کربن مربوط به نهشته های ائوسن زیرین - میانی در کوههای زاگرس مرتفع', پژوهشهای دانش زمین, 5(2), pp. 38-49.
VANCOUVER
الماسی نیا, بنفشه. میکروفاسیس ، چینه نگاری سکانسی همراه با مطالعات ایزوتوپی اکسیژن و کربن مربوط به نهشته های ائوسن زیرین - میانی در کوههای زاگرس مرتفع. پژوهشهای دانش زمین, 1393; 5(2): 38-49.
)