1. -پورمحمدی، م. ر.، 1388. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، چاپ پنجم، تهران ، انتشارات سمت، 354 ص.
  2. -حسینی، ع.، 1375. استانداردهای حداقل کاربری اراضی در طرح های شهری ایران، انتشارات سمت، 354 ص.
  3. -رضویان ، م.، 1381. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، تهران ، انتشارات منشی، چاپ اول، 354 ص.
  4. -سعیدنیا، ا.، 1382. کتاب سبز، جلد دوم، کاربری زمین شهری، انتشارات سازمان شهرداریهای کشور، چاپ دوم، 354 ص.
  5. -شیعه، ا.، 1383. مقدمه ای بر مبانی برنامه ریزی شهری، انتشارات دانشگاه علم و صنعت، چاپ چهاردهم، 354 ص.
  6. -علی اکبری، ا.، و عمادالدین، ع.، 1390. ارزیابی کمی و کیفی کاربریهای شهری با تاکید بر نظام توزیع و الگوی همجواری (مطالعه موردی: ناحیه یک گرگان)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، شماره 79،ص 172-157.
  7. -مشکینی، ا.، احدنژاد، م.، و توکلی، ا.، 1386. ارزیابی توزیع کاربریها در بافت قدیم و جدید شهر زنجان با استفاده از GIS، اولین همایش بافت های فرسوده شهری، چشم انداز توسعه پایدار، ارزش ها و چالش ها.
  8. -وزین، غ.، 1384. ساماندهی شهری، تکنیک شهرسازی، مباحثی در زمینه برنامه ریزی و طراحی شهری، انتشارات درخشش، 354 ص.
  9. - Douglas, W., 2003. City : Urbanism and its End, Yale University Publications, 254 p.
  10. - Grant, J., 2004. Encouraging Mixed Use In Practice, International Planning Symposium, 254 p.
  11. - Hall, P., 2005. Urban and Regional Planning, 4th Eds., Taylor and Francis, Routledge, 254 p.