انسجام سازمانی و شناسایی دست اندرکاران کلیدی در مدیریت پایدار سرزمین (منطقه مورد مطالعه: شهرستان محلات- استان مرکزی)

نوع مقاله : علمی -پژوهشی

نویسندگان

دانشگاه تهران

چکیده

مدیریت پایدار سرزمین در ایران از یک ساختار سلسله مراتبی تبعیت می­کند که دارای مقیاس­های متفاوتی در سطوح مختلف می­باشد. در هر سطح دست اندرکاران مختلفی نقش­آفرین می­باشند که از یک سو با تشکلها و سازمان­های هم­مقیاس خود و از طرفی با سایر دست ­اندرکاران سازمانی در سایر سطوح مرتبطند. در راستای  دستیابی به مدیریت پایدار منابع آب و خاک در عرصه­های طبیعی مشارکت کلیه دست اندرکاران سازمانی ضروریست و همچنین موفقیت مدیریت جامع وابسته به میزان انسجام سازمانی است. این تحقیق  از دستاوردهای  پروژه الگوی ایرانی مشارکت و توانمندسازی جوامع محلی با رویکرد شبکه‌های اجتماعی است که به تحلیل انسجام سازمانی و شناسایی دست اندرکاران کلیدی در مدیریت پایدار سرزمین در شهرستان محلات استان مرکزی پرداخته است. پس از کشف مشکلات پیش روی توسعه پایدار روستایی و تعیین نیازسنجی مشارکتی  به منظور برنامه­ریزی مشارکتی و اجرای سیاست­ها در چشم­انداز 5 ساله، کارگاه­های مشارکتی برای دست اندرکاران سازمانی در سطح شهرستان برگزار گردید. در این راستا پیوندهای تبادل اطلاعات و همکاری در بین دست اندرکاران سازمانی با استفاده از شاخص­های کمی سطح کلان شبکه بررسی و سرمایه سازمانی میان دست اندرکاران طی دو مرحله قبل و بعد از تدوین سند چشم­انداز سنجش گردید. نتایج نشان از آن داشت که میزان انسجام سازمانی و شاخص دوسویگی پیوند­ها طی دو مرحله پایش از شرایط متوسط به شرایط زیاد ارتقا و همچنین طی این دو مرحله از میزان تمرکز در تصمیم­گیری کاسته شده است. این نتایج بر تقویت روابط برون بخشی در راستای مدیریت جامع سرزمین و توسعه پایدار محلی و کاهش تمرکز در تصمیم­گیری و برنامه­ریزی در راستای تحقق توسعه پایدار تاکید می­نماید.  

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analysis of Organizational Cohesion and Detection of key actors in the Sustainable Landscape management

چکیده [English]

Sustainable landscape management formed a hierarchical structure in Iran. That the scale is different at different levels. Various stakeholders at every level have important role for organizations and institutions on the one hand with both their scale and with other stakeholders in the organization linked to other levels. In order to achieve sustainable management of natural resources, water and soil in the areas need organizational participation of all stakeholders. As well as comprehensive management success depends on the organizational integration. This study is of the result project Iranian involvement and empowerment of local communities to approach social networks. The analysis of organizational cohesion and identify key actors in the sustainable landscape management in the Mahalat district of Markazi province. After the discovery of the problems facing the sustainable development of rural and participatory assessment to determine the participatory planning and implementation of policies at the prospect of 5 years, collaborative workshop for organizational stakeholders was held in the district level. In this context, the exchange of information and cooperation ties between stakeholders in organization using a macro-level factors among stakeholders the network and organizational capital were measured in two stages before and after ratification of the visions. Results indicate that the organizational cohesion and reciprocity index links the two legs of medium to heavy conditions improved as well during the first two stages of the centralization of decision-casting has been reduced. These results strengthen cross-sectoral relations towards land management and local sustainable development and decrease the concentration of decision-making and planning in order to achieve sustainable development are emphasized.

  1. منابع
  2. -ابراهیمی، ف.، قربانی، م.، سلاجقه، ع. و محسنی ساروی، م.، 1393. تحلیل شبکه اجتماعی ذی-نفعان محلی در برنامه عمل مدیریت مشارکتی منابع آب (مطالعه موردی: رودخانه جاجرود در حوزه آبخیز لتیان-روستای دربندسر، مجله علوم و مهندسی آبخیزداری، شماره 25، ص 47-56.
  3. -باستانی، س.، کمالی، ا. و صالحی هیکویی، م.، 1387. سرمایه اجتماعی شبکه و اعتماد متقابل بین‌ شخصی، نشریه مسائل اجتماعی ایران، سال شانزدهم، شماره 61، ص 40-81.
  4. -باستانی، س. و رئیسی، م.، 1391. روش تحلیل شبکه: استفاده از رویکرد شبکه‌های کل در مطالعه اجتماعات متن باز، مجله مطالعات اجتماعی ایران، شماره 2، ص 32-59.
  5. -راسخی، س.، 1393. تحلیل شبکه‌های اجتماعی در سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی و مدیریت مشارکتی مراتع (مطالعه موردی: روستای قصر یعقوب شهرستان صفا شهر)، پایان‌نامه دکترا دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
  6. -سالاری، ف.، قربانی، م. و ملکیان، ا.، 1394. پایش اجتماعی شبکه ذی‌نفعان در حکمرانی محلی منابع آب (منطقه مورد مطالعه: حوضه آبخیز رزین، شهرستان کرمانشاه)، نشریه مرتع و آبخیزداری، شماره 2، ص 287-305.
  7. -قربانی، م.، جفریان، و.، یزدانی، م. ر. و عبدالشاه نژاد، م.، 1395. تحلیل شبکه سیاست‌گذاری و انسجام سازمانی دست اندرکاران بخش منابع طبیعی در استان سمنان، نشریه مرتع و آبخیزداری، شماره 1، ص 155-166.
  8. -قربانی، م.، آذرنیوند، ح.، مهرابی، ع. ا.، باستانی، س.، جعفری، م. و نایبی، ه.، 1391. تحلیل شبکه اجتماعی: رویکردی نوین در سیاست‏گذاری و برنامه‏ریزی مدیریت مشارکتی منابع طبیعی، نشریه مرتع و آبخیزداری، شماره 4، ص 553-568.
  9. -قربانی، م. و ده بزرگی، م.، 1393. تحلیل ذی-نفعان، قدرت اجتماعی و تحلیل شبکه در مدیریت مشارکتی منابع طبیعی، نشریه مرتع و آبخیزداری، شماره 1، ص 141-157.
  10. -قربانی، م.، 1393. گزارش طرح ملی تحلیل شبکه اجتماعی؛ مدل‌سازی، سیاست‌گذاری و اجرای مدیریت مشارکتی منابع طبیعی (فاز اول)، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، 236 ص.
  11. -قربانی، م.، 1394. گزارش پروژه الگوی ایرانی مشارکت و توانمندسازی جوامع محلی با رویکرد شبکه اجتماعی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، 245 ص.
  12. -قربانی، م.، 1394. برنامه عمل پایش و ارزیابی شبکه‌های اجتماعی- سیاستی در توانمندسازی جوامع محلی و مدیریت جامع سرزمین، موسسه پژوهشی توانمندسازی جوامع محلی و مدیریت جامع سرزمین، دانشگاه تهران، 85 ص.
  13. -قربانی، م.، 1394. تحلیل و ارزیابی شبکه‌های اجتماعی-سیاستی تشکل‌های مردمی، نهادها و صندوق‌های توسعه پایدار جوامع محلی (استان خراسان جنوبی‏، شهرستان سرایان، پروژه بین المللی RFLDL، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، 296 ص.
  14. -محمدی کنگرانی، ح.، 1390. تحلیل شبکه و کاربرد‌های آن در مدیریت و سیاست‌گذاری منابع طبیعی، مجله حفاظت و بهره‌برداری از منابع طبیعی، شماره 14، ص 23-34.
  15. -نادری، م.، قربانی، م. و یاوری، ا.، 1393. تحلیل شبکه تبادل اطلاعات و کنشگران کلیدی در سیاست‌گذاری و مدیریت پایدار پارک ملی سرخه حصار، نشریه پژوهش‌های دانش زمین، شماره 5 ، ص 16-28.
  16. -نادری، ن.، محسنی ساروی، م.، ملکیان، آ. و قاسمیان، د.، 1390. فرایند تحلیل سلسله مراتبی تکنیکی برای تصمیم‌گیری در حوضه‌های آبخیز، دو فصلنامه محیط‌زیست و توسعه، شماره 4، ص 41-50.
  17. -Alexander, S. and Armitage, D., 2015. A social relational network perspective for MPA science, Conservation Letters, v. 1, p. 1-13.
  18. -Armitage, D., Berkes, F. and Doubleday, N., 2007. Adaptive Co-management: Collaboration, Learning, and Multi-level Governance University of British Columbia Press, 344 p.
  19. -Berkes, F., 2010. Devolution of environment and resources governance: trends and future, Environ Conserv, v. 37, p. 489-500.
  20. -Bodin, Ö. and Crona, B., 2009. The role of social networks in natural resource governance: What relational patterns make a difference?, Journal of Global Environmental Change, v. 19, p. 366-374.
  21. -Bodin, Ö., Crona, B. and Ernstson, H., 2006. Social networks in natural resource management What’s there to learn from a structural perspective?, Ecology & Society, v. 2, r 2. [online] URL.
  22. -Bodin, O. and Prell, C., 2011. Social network in natural resources management, Cambridge University press, 390 p.
  23. -Borgatti, S. P., Everett, M. G. and Freeman, L. C., 2002. UCINET for Windows: Software for Social Network Analysis, Harvard, MA: Analytic Technologies.
  24. -Crona, B. I. and Bodin, O., 2006. What you know is who you know? Patterns of communication as prerequisites for co-management, Ecology and Society, v. 11(2), [online] URL: http://www.ecologyandsociety.org/vol11/iss2
  25. -Diani, M., 2003. In: Diani, M., McAdam, D. (Eds.), Social Movements and Networks, Relational Approaches to Collective Action, Oxford University Press, Oxford, 368 p.
  26. -Dietz, T., Ostrom, E. and Stern, P. C., 2003. The struggle to govern the commons, Science, v. 302, p. 1907-1912.
  27. -Dumanski, J., Terry, E., Byerlee, D. and Pieri, Ch., 1998. Performance Indicators for Sustainable Agriculture (Discussion Note), policies of the World Bank.
  28. -Ernstson, H., So¨ rlin, S. and Elmqvist, T., 2009. Social Movements and Ecosystem Services the Role of Social Network Structure in Protecting and Managing Urban Green Areas in Stockholm, Ecology & Society, v. 13, p. 27-39.
  29. -Hanneman, R. A., 2001. Introduction to Social Network Methods, University of California, Riverside, California.
  30. -Hanneman, R. A. and Riddle, M., 2005. Introduction to social network methods, University of California Riverside, California.
  31. -Hogan, B., 2007. Analyzing Social Networks via Internet, The Sage Publication, London. P. 1-13.
  32. -Holling, C. S., 1973. Resilience and Stability of Ecological Systems, Annual Review of Ecology Evolution and Systematics, v. 4, p. 1-23.
  33. -Holling, C.S., 1978. Adaptive Environmental Assessment and Management, John Wiley & Sons, New York, 177 p.
  34. -Hurni, H (with the assistance of an international group of contributors)., 1996. Precious Earth, From Soil and Water Conservation to Sustainable Land Management, Internatl Soil Conserv Org (ISCO), and Centre for Dev and Environ (CDE), Bern.
  35. -Iglesias, A., Garroteb, L., Diza, A., Schlickenriedera, J. and Martin-Carrascob, F., 2011. Rethinking water policy priorities in the Mediterranean region in view of climate change, Environ, Science Journal of Policy and Governance, v. 7, p. 744-757.
  36. -Kendrick, A., 2003. Caribou co-management in northern Canada: fostering multiple ways of knowing, Journal of Ecological Indicators, v. 17, p. 241-267.
  37. -Kooiman, J., 2003. Governing as Governance, SAGE publication, London, New Delhi.
  38. -Lefroy, R. D. B., Bechstedt, H. D. and Rais, M., 2000. Indicators for Sustainable land Management in Vietnam, Indonesia and Thailand, Agriculture, Ecosystems and Environment, v. 22, p. 217-222.
  39. -Lienert, J., Schnetzer, F. and Ingold, K., 2013. Stakeholder analysis combined with social network analysis provides fine-grained insights into water infrastructure planning processes, Journal of Environmental Management, v. 125, p. 134-148.
  40. -Mitchell, T. and Harris, K., 2012. Resilience: A risk management approach.background note of Overseas Development Institute (doi), 313 p.
  41. -Nunan, F., Hara, M. and Onyango, P., 2015. Institutions and co-management in East African Inland and Malawi fisheries: a critical perspective, World Dev, v. 70, p. 203-214.
  42. -Pierre, J.B. and Peters, G., 2000. Governance, Politics and the State, Macmillan, Basingstoke.
  43. -Pomeroy, R., McConney, P. and Mahon, R., 2004. Comparative analysis of coastal resource co-management in the Caribbean, Ocean Coastal Manage, v. 47, p. 429-447.
  44. -Prell, C., Hubacek, K. and Reed, M., 2009. Stakeholder analysis and social network analysis in natural resource management, Journal of Society and Natural Resources, v. 22, p. 501-518.
  45. -Smyth, A. J. and Dumanski, J., 1993. FESLM: An international framework for evaluating sustainable land management, World Soil Report 73, FAO, Rome, 74 p.
  46. -Weiss, K., Hamann, M., Kinney, M. and Marsh, H., 2011. Knowledge exchange and policy influence in a marine resource governance network, Journal of Global Environmental Change, v. 22, p. 178-188.