بنفشه الماسی نیا
چکیده
نهشتههای ائوسن در مناطق سه و زفره واقع در زون سنندج– سیرجان شامل رسوباتی از کنگلومرا، ماسه سنگ و آهکهای نازک لایه و گاهاً با لایههایی از مارن خاکستری تا زیتونی میباشند که به ترتیب دارای ضخامتی معادل 171 و 40 متر میباشند. نهشتههای ائوسن در منطقه سه و زفره بر روی رسوبات کرتاسه و در زیر رسوبات قم به سن اولیگوسن-میوسن میباشند. ...
بیشتر
نهشتههای ائوسن در مناطق سه و زفره واقع در زون سنندج– سیرجان شامل رسوباتی از کنگلومرا، ماسه سنگ و آهکهای نازک لایه و گاهاً با لایههایی از مارن خاکستری تا زیتونی میباشند که به ترتیب دارای ضخامتی معادل 171 و 40 متر میباشند. نهشتههای ائوسن در منطقه سه و زفره بر روی رسوبات کرتاسه و در زیر رسوبات قم به سن اولیگوسن-میوسن میباشند. مطالعات پالئونتولوژی نشان میدهد که سن رسوبات در مقطع سه ائوسن پسین (پریابونین، SBZ19) و در مقطع زفره ائوسن میانی– پسین (بارتونین– پریابونین، SBZ18-19) میباشد. مهمترین فرامینیفرهای بزرگ بنتیک مقطع زفره Alveolina که نشان از عمق بسیار کم حوضه دارد و در مقطع سه Assilina میباشد که نشان از محیطی پر استرس و غنی از موادآلی میباشد. در دو مقطع مورد مطالعه تعداد 8 میکروفاسیس همچنین تعداد 3 سکانس رسوبی (DS) در مقطع سه و دو سکانس رسوبی در برش زفره تعیین شده است. مدل رسوبی در نظر گرفته شده برای این توالیها از منطقه عمیق به کمعمق عبارتند از محیط شلف بیرونی شامل مادستون مارنی و متعلق به منطقه بسیار عمیق شلف میگردد. رخساره بیوکلاستیک (نومولیتید – دیسکوسکلینید) وکستون– پکستون نیز به منطقه شلف میانی تعلق دارد. رخسارههای بیوکلاستیک (روتالیدهای کوچک – میلیولید) پلوئیدال وکستون – پکستون و آلوئولینا – کاسکینولینا – دیکتیوکونوس وکستون – پکستون مربوط به شلف داخلی میشوند. رخسارههای ساحلی نیز شامل: کنگلومرا، سندستون، سیلتستون، و ماسهسنگ قرمز میشوند. مطالعات ایزوتوپی اکسیژن و کربن جهت تعیین دمای قدیمه و روندهای دیاژنز بر روی نمونههایی با حداقل دگرسانی در این مقاطع صورت گرفته است. براساس مطالعات صورت گرفته بر روی نمونههای سه و زفره دمای دیرینه محیط نشانگر دمای اولیه دیاژنز است و حدود 65 درجه سانتیگراد در نظر گرفته میشود. روند دیاژنز برای مقطع سه متائوریکی تا تدفینی کمعمق و برای زفره تدفینی کمعمق معرفی میگردد.
